beschrijving | |
Op zondag 25 juni vindt de jaarlijkse processie plaats met het Heilig Hout van Dordt. Dit is een kruisreliek – een splinter van het executiekruis waaraan Christus is gestorven – dat al sinds de Middeleeuwen in Dordrecht (oorspronkelijk in de Grote Kerk) wordt geëerd. Tijdens de Reformatie is het reliek in veiligheid gebracht in België. Nu staat het in de voormalige doopkapel van de Antoniuskerk te Dordrecht aan de Burgemeester De Raadtsingel.
Bij gelegenheid van deze processie wordt het Heilig Hout weer even teruggebracht naar de Grote Kerk, waar het eeuwenlang gestaan heeft. Vanuit de Grote Kerk lopen we in processie door de binnenstad en langs de Trinitatiskapel en de Wilhelminakerk naar de Antoniuskerk.
We starten de processie met een korte gebedsdienst in de Grote Kerk om 15.00 uur. We sluiten de processie af met een plechtig lof in de Antoniuskerk.
Het voelt vreemd om in deze seculiere tijd met een reliek van het executiekruis van Christus door de binnenstad te lopen. Onderschat echter niet het belang en de kracht ervan. Juist deze tijd vraagt om een christelijk getuigenis van geloof, hoop en liefde. Onze normen en waarden, die door velen nog steeds hoog worden gehouden, zijn ten diepste christelijk. We vieren de vrijheid van godsdienst, die de moeder aller vrijheden is. Immers, vrijheid van godsdienst is vrijheid van geweten, en in een vrij geweten zijn alle andere vrijheden geworteld.
Het kruisreliek brengt de dood en verrijzenis van Christus, in wie God mens geworden is, zeer nabij. We mogen in Hem ons eigen leed en verdriet herkennen, maar vooral hoop putten dat, hoe groot je zorgen ook zijn, hoop nooit vergeefs is. Of u nu iemand bent van groot geloof of klein geloof, katholiek of protestant, christen of andersgelovige, agnost of twijfelaar, atheïst of pantheïst, ieder mens heeft behoefte aan contemplatie, steun, ontmoeting, een luisterend oor of een medeschouder. Kortom: u bent welkom om u aan te sluiten bij de processie. We zijn niet uit op zending, missie of bekering, maar we willen een zaadje planten van hoop, in het geloof dat liefde het laatste woord heeft.
|