Op 3 april is het de 125ste sterfdag van Johannes Brahms (1833-1897). Zijn grote koorwerk ‘Ein Deutsches Requiem’ is geen zetting van de katholieke requiemmis, maar een compositie op teksten die Brahms zelf uit de Lutherbijbel geselecteerd had. Na de première in 1868 in de kathedraal van Wenen, zei Brahms dat hij het woord ‘Deutsches’ eigenlijk had willen vervangen door ‘menschliches’. Hij wilde dit Requiem ten diepste persoonlijk laten zijn, in plaats van confessioneel.
Het grootste deel van het ‘Requiem’ schreef Brahms na de dood van zijn moeder in 1865. Volgens de criticus Alfred Einstein is ‘Ein Deutsches Requiem’ ‘een van de grootste en persoonlijkste gesprekken met de dood’.
In deze tijd van oorlog, waarin de dood banaal kan worden en je je menselijkheid gemakkelijk kunt reduceren of zelfs kwijtraken, willen we ons verlangen naar vrede, gerechtigheid, begrip, betekenis en leven dat blijft, verdiepen door samen te kijken en te luisteren naar een ontroerende uitvoering van Brahms’ ‘Requiem’, namelijk die van de Wiener Singverein en het Berliner Philharmoniker o.l.v. Herbert von Karajan, tijdens het Salzburger Paasfestival van 1978.
Studentenpastor Michiel Peeters houdt een korte inleiding. De in het Duits gezongen teksten zijn ondertiteld in het Engels. Een ‘gids bij het luisteren’ alsmede de Nederlandse vertaling van alle teksten wordt op papier uitgedeeld.
De toegang is gratis, na afloop van de avond is er een collecte ter betrijding van de kosten. Nadat we naar het concert gekeken hebben, is er een borrel. U hebt dan ook de gelegenheid boeken aan te schaffen in onze boekwinkel.
Opgave is niet verplicht, maar mag wel.
|