Op zondag 19 augustus a.s. staat de Grote Maas en Waalse Mariabedevaart naar Bergharen op de agenda. Om 16.00 uur wordt op de Kapelberg eucharistie gevierd. Emeritus-pastoor Ton van Balveren zal daarin voorgaan, samen met Jack Steeghs, de nieuwe eerstaanspreekbare pastor van Bergharen. Het Elckerlyckoor zal de gezangen verzorgen en blaasorkest MuzAnna zal het daarin bijstaan en ook zelf mooie klanken ten gehore brengen.
Voor velen is het een jaarlijkse traditie om op de zondag na 14 augustus de gang naar de Kapelberg te maken, waar al sinds de veertiende eeuw een bijzondere verering plaats vindt tot Onze Lieve Vrouw ter Nood Gods. Een bedevaart wordt ook wel een pelgrimage of pelgrimsreis genoemd en mensen die een bedevaart maken, zijn bedevaartgangers of pelgrims. Zo’n tocht kan individueel of in groepsverband worden gemaakt en het spreekt voor zich dat ieder met zijn eigen bedoelingen gaat.
Bergharen was al van vroeg heen een in de omtrek (Land van Maas en Waal, Rijk van Nijmegen en Land van Ravenstein, en de steden Tiel en Zaltbommel, Oijen en Oss en omstreken) bekende en veel bezochte bedevaartplaats maken we op uit een boekje van de voormalige gemeentesecretaris van Bergharen, Leonardus van den Heuvel (1885-1947). Daarin schrijft hij: “Dit is bekend uit een testament, op 20 maart 1561 gepasseerd voor de Schepenen van Oss, bij welke uiterste wilsbeschikking aan een zekere Simon Mathijssen onder meer de verplichting werd opgelegd om ‘te doene eene bewairt tot Borchare tot Ons Lieff Vrouwe’.”
Een belangrijke reden voor een bedevaart is tegenwoordig bezinning, zelfreflectie, nadenken over het leven. Maar men gaat vaak in de hoop een bijzondere gunst of zegen te ontvangen, waardoor een verwachting zal uitkomen. Het welslagen van een examen, genezing van een zieken, kracht bij ziekte of te nemen moeilijke beslissing en noem maar op, daarvoor wordt dan gebeden en een kaarsje gebrand om dat gebed kracht bij te zetten.
Een inspirerende preek, de ontroering die een lied of een mooi muziekstuk teweeg brengt, een toevallige ontmoeting met andere mensen die bereid zijn hun lief en leed met je te delen of even dat stukje aandacht weten op te brengen en troostende woorden te zeggen die je op dat moment net even nodig hebt, kunnen wonderen doen. Het gevolg is dat men met een goed gevoel naar huis gaat en lange tijd kan teren op dat wat er is gebeurd.
Eigenlijk hebben wij niks om te vragen, we hebben alles. Waarom zouden wij op bedevaart gaan? Het is een vaker gehoorde vraag. Maar is het niet goed om daarvoor, net als na een verkregen gunst, dankbaarheid te tonen.
|