Christelijke spiritualiteit voor mensen vandaag in het gezelschap van Ignatius van Loyola

Een dag van ontmoeting, vorming en viering voor wie in het spoor van Ignatius wil kennis maken met het christelijk geloof of er zich wil in verdiepen. In de voormiddag is er een dieper gravende lezing, in de namiddag bekijken we dezelfde thematiek vanuit een concreter perspectief. ‘s Middags is er een eucharistieviering en de dag wordt afgesloten met een koffietafel.

Voormiddag
Lezing door Pieter-Paul Lembrechts sj.

Het verlangen is de motor van het leven. Alles wat wij doen begint met een verlangen. Zonder verlangen gebeurt er niets. Zonder verlangen is er ook geen geestelijk leven. De mens zoekt God gedreven door een rusteloos verlangen. “God, mijn God, ik zoek naar U. Al wat ik ben is dorst naar U” (Ps 63).

Ignatius van Loyola was een man met sterke verlangens. Dat blijkt al uit de eerste regels van zijn autobiografie, het Verhaal van de Pelgrim. Daar vertelt hij dat hij zich als jongeman toelegde op het hanteren van de wapens “met een groot en ijdel verlangen daarbij eer te behalen”. Zijn verlangen was groot, maar nog ijdel; het moest nog uitgezuiverd worden. Later, in zijn Geestelijke Oefeningen, zou hij heel andere verlangens onder woorden brengen, maar ook daar speelt het verlangen een beslissende rol. Aan degene die de Oefeningen doet vraagt hij bij het begin van elk gebed zijn of haar verlangen uit te spreken: “Aan God onze Heer vragen wat ik verlang en wil”.

Maar wat verlang ik eigenlijk? En kan ik mijn verlangens wel vertrouwen? Is het goed erop in te gaan? Tijdens de voormiddag is Ignatius onze gids in de soms verwarrende wereld van het verlangen. Zijn Geestelijke Oefeningen kunnen ons leren goed met onze verlangens om te gaan.

Namiddag
In de namiddag staan we stil bij enkele brieven van de Britse benedictijn John Chapman (†1933), ingeleid door Dirk Boone.

Wat vaak het geval is in onze relatie met anderen, gebeurt ook in onze relatie met God, in het gebed: we verlangen iets anders dan wat er feitelijk is. We zijn verstrooid, voelen ons onrustig, vinden geen smaak in het gebed, we vragen ons af waarmee we bezig zijn, of we wel kunnen bidden, enz.

De meeste correspondenten van Chapman bevinden zich in die situatie. Met veel geduld leert hij hen om het eigen verlangen over te geven aan Gods verlangen, en in het ‘nu’ van het gebed te blijven. Elk gebed, ook al is het dor en verstrooid, is het gebed dat God ons hier en nu geeft, en daarom is het goed en vruchtbaar, ook al merken we daar aanvankelijk niets van. “Als we alleen bidden met de bedoeling ons aan God te geven, dan is het gebed dat we kunnen doen, wat het ook is, het gebed dat God wil, ook al staat het ver af van wat wij verlangen” (Brief uit 1927). Precies in de overgave aan wat er is, kunnen we onszelf vergeten en de ander werkelijk ontmoeten.

De brieven van Chapman zijn pareltjes van luciditeit, gezond verstand, fijngevoeligheid en typisch Engelse humor.

Inleiders

• Pieter-Paul Lembrechts sj, stafmedewerker;
• Dirk Boone, directeur van de Oude Abdij.

Programma

• 09u30 Onthaal-inschrijving
• 10u00 Lezing over verlangen in de Oefeningen
• 12u00 Eucharistieviering | Middagmaal | stille tijd
• 14u30 Brieven van John Chapman
• 17u00 Koffie en taart

Kosten
€ 13

Inschrijven
door 13 euro over te schrijven op rekening 447-8630601-48 van de Oude Abdij, Drongenplein 26-27, 9031 Drongen, met vermelding Brondag.

Inschrijven vóór 1 oktober a.u.b.

www.oudeabdij.be ;    
09 / 226 52 26
info@oudeabdij.be